W ramach działań koła teatralnego uczniowie tworzą swój dziecięcy teatr, ale też od czasu do czasu uczą się sztuki od profesjonalnych aktorów.
Po raz trzeci uczestniczyliśmy w pokazie spektaklu, który odbywał się w ramach programu TEATR POLSKA realizowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Tym razem to „Sztuka bez babci” wystawiony przez aktorów Teatru Nowego im. T. Łomnickiego w Poznaniu na deskach Ełckiego Centrum Kultury.
Oto nasze refleksje po obejrzeniu spektaklu:
,,Sztuka bez babci '' bardzo mi się podobała. Najbardziej gra aktorska. Ciekawy był również pomysł babci w monitorze oraz sama konstrukcja sklepu . Bardzo mnie to zastanawiało, jak aktor utrzymuje się na tych krzesełkach. Oprócz tego miło było, że po sztuce była chwila rozmowy i możliwość zadawania pytań aktorom. Podsumowując, sztuka była świetna i z chęcią poszłabym na ten spektakl jeszcze raz.
Daria z klasy VI c
"Sztuka bez babci" jest według mnie bardzo oryginalnym spektaklem. Miał on ciekawą i dobrze wykorzystaną scenografię. Utrzymywał także dobre napięcie dzięki muzyce, czego brakowało mi w innych przedstawieniach.
Maciek z klasy VI c
W przedstawieniu ,,Sztuka bez babci" podobał mi się motyw śmierci. W żadnym momencie nie było wprost powiedziane słowo ,,śmierć", tylko określano je jako np.: „zniknięcie” lub „odejście”. Motyw ten towarzyszył przez cały czas spektaklu jako trumna. Sam sens przedstawienia, czyli przyzwyczajanie się do odejścia bliskiej osoby, również bardzo mi się podobał.
Asia z klasy VII a
Moje wrażenia po spektaklu są dobre. Podobała mi się dziewczynka, która szukała babci . Pomagali je Znikacz i Krakot . Natomiast Sklepikarz symbolizował złe zachowanie, chciał sprzedać bohaterce nie swoją babcię. Podobało mi się, że nie mówili dziewczynce wprost, że jej babcia umarła, tylko ,że ona zniknęła i popłynęła łódką na wyspę . Miło się ogląda teatr, był ciekawy.
Wiktoria VI c